Mutlu son
Bilge AL
Yeryüzünde en fedakâr insanlardandır öğretmenler. Onlar birer gönül pınarıdır.
Öğretmen kelimesinin diğer karşılığı muallimdir, yani ilmi öğreten, diğer kavramda da mürebbi, yani terbiye edendir.
Mürebbi kelimesi ''Rab'' sözcüğünden kaynaklanmaktadır. Kelime olarak'' besleyen, büyüten ziyadeleştiren, yetiştiren''
Muallimlerimiz hoşgörülü, sevgi şefkat dolu insanlardır, bir o kadar da fedakâr.
Hz. Peygamber (sav)'ın çocuk eğitimlerinin temel ilkesi sevgi ve merhamettir şekliyle de açıklanmıştır.
Onların güzel huyları ve davranışlarını örnek almaktayız ve bilgi çeşnilerinden yudumlayarak büyüdük hepimiz.
Öğretmenlik bir söz sanatıdır. Hatırlıyorum ilkokul öğretmenim ne güzel sözcükler yelpazeliyordu bize anlatmak adına.
Sözcükleri ne kadar ustalıkla kullanırlardı ve bizi geliştirmek için sarf etmiş oldukları çabalarını bu gün sepet dolusu meyvelere benzetiyorum.
Öğretmenler sadece bilgi veren kişiler değildir.
Tüm davranışlarıyla bizlere örnek olma gayreti içerisinde bir emsal karakterdir.
Fatma Koçak ne kadar da şık giyinen dik duruşu olan bir kadındı, koltuğunu altında hiç kitap eksik olmazdı ve elinde bir kalem; benim ilkokulu öğretmenimdi kendisi.
Bir an bile olsa ''offf'' ifadesi hiç duymamıştım ondan. Tebessümü hiç eksik olmazdı, bazen gözlerinde yorgunluk beliriyordu...
Sabırla bizleri dinlerdi ve cevaplarını çok sade bir dille ama uzun uzun masal gibi anlatırdı.
Bir gün okula gitmiştim ve çok üzgündüm, sebebi ise; gece yağmış olan sağanak yağmur bahçede ekmiş olduğumuz tüm fideleri sel eliyle söküp alıp götürmüştü, üzüntümü nasıl anlatacağım bilemiyordum.
Sonuçta doğal bir afetti, kabul etmeliydim bu durumu, annem ve babam her ne kadar bu durum anlatsalar bile gönlüm ferahlaması mümkün olmadı.
Üzüntümü fark eden öğretmenim bu durumu hemen çözümlemişti.
Elinde adeta sihirli değnek varmış diye düşünmüştü ve içimde o mutsuzluğu yakalayarak çabucak çözüme ulaştırmıştı.
''Allah'tan gelene rıza göstermeliyiz ve seneye tekrar dikersin fideleri hem bizler de geliriz davet edersen, bahçenizi de görmüş oluruz'' demişti bana.
Çok sevinmiştim. Aklım hemen onları nasıl misafir edeceğim telaşına gitmiştim.
Okul çıkışı eve döndüğümde ise üzüntüden ziyade anneme telaşla bağırdım.
''Anne, anne hazırlanalım, öğretmenim bize gelecek fide dikmeye ona kek çırpalım mı?''
Öğretmen üzerimde olan davranışları, değişimleri çok net fark etmişti ve günün ilerleyen saatinde benimle konuşmuştu. Bu şekilde yüreğimdeki o üzgün düğüm çözümlenmişti.
Doğru olmayan ve öğrencinin zarar görebileceği davranışları ikaz ederek düzenleme yapmakta olan bir insan olmalı öğretmen, bu yüzden de bu meslek çok kutsaldır.
Öğretmenler günü değil bu gün, ama bu hafta ele aldığım konu ''Öğretmenim'' olmasının sebebi okulların son haftası ile bir sürü öğrenci mezun oluyor.
İlkokul, ortaokul, lise ve üniversiteden. Mezun olan öğrenciler ellerinde buketler ve hediyelerle vedalaşıyorlar öğretmenleriyle.
Vedanın el ele yaşandığı bir haftayı yaşıyoruz.
Peki siz okul öğretmenlerinizi hatırlıyor musunuz?
Bir gün olsun onları ziyaret edip ellini öptünüz mü?
Bu gün hatırlamanızı istedim, bu hafta mezuniyet haftası. Belki onlara bir vefa buketiyle dönmenizi arzuladığım içindir.
Sizi mutlu sonlara getiren ve yeni başlangıçlara uğurlayan Muallim.
Mutlu son ve bir vefanın başlangıcı...
