Kapitalizm ya da çağdaş uygarlığın adaleti (1)

İnsanlık son üç asırdır süren özgürlük ve insan hakları mücadelesiyle, güçlünün yönetimi elinde tuttuğu feodal yönetimleri yıkarak, yönetimi halkın kendisi ele almıştır. Böylece yönetim sorunu görünür de önemli bir problemden kurtulmuş oldu. Ancak insan hayatının asli ihtiyaçlarının temin edildiği bir de ekonomik hayat var. Yeni yönetimle insanların ekonomik hayatlarının önündeki engeller de büyük ölçüde kaldırılmıştı.
Adam Smith 1776 yılında yayınladığı “Ulusların Zenginliği” kitabında teorisini hangi temeller üzerine kurduğunu okuyalım:
 
“Toplum çıkarı peşinde koşan bireylerden oluşur. Bireyin motivasyonu çıkarıdır. Toplumun çıkarını bireyin düşünmesine gerek yoktur. Birey egoist olmalı ve çıkarı peşinde koşmalı çünkü birey yararına olan toplum yararına olacaktır. Ayrıca toplum yararı için ahlaki değerler oluşturmaya gerek yoktur.”
Bu anlayış, "laissez-faire, laissez-passer" “Bırakınız yapsınlar-Bırakınz geçsinler” diye sloganlaştırılarak Kapitalizm’in temel anlayışını oluşturdu. Aslında bu slogana dikkat edersek tam bir EGOİZMİN önünü açmak olduğu çok açık ortadadır. Geçmişteki feodal yönetimler ırk ve din birliğine dayandığından, sadece yönetimi elinde tutanlar ve bunlara yakın olanların ekonomileri büyümeye açıktı. Bu sloganla bu anlayış tüm toplumun önünü açtığından bu yeni ekonomik anlayışa “serbest Pazar-liberal-özgürlükçü ekonomi” denmesine rağmen aslında güçlü olanın önü açıldığından  KAPİTALİZM denmesi daha gerçekçidir. Bu ekonomik anlayış görünürde Protestanlığın yaygınlaştığı Hollanda, İngiltere, ABD ve Almanya’da büyük ilerlemeler kaydetti. Asıl maksat maddi zenginlik olunca herkes en kestirme yolu seçti. Ne demokrasiyi, ne insan haklarını ne özgürlük ve bağımsızlığı, ne hak ve hukuku, fırsat eşitliğini, ne de serbest pazarı fazla takan olmadı. Gücü eline geçiren eşkiyalık ve korsanlığa çıkarak dünyayı talan edip soymaya başladılar. Bu yaptıklarını ‘coğrafi keşifler’ diye yutturmaya çalıştılar. Böylece güçlü olanlar dünyayı talana başladı.