Direğe asılan vicdan!

Genellemeleri her zaman doğru bulmam ancak kimi genellemelerin açığa çıkış biçimleri genel hakkında fikir sahibi olmanıza yardımcı oluyor. Bu genellemelerden birisi de toplumda var olan gerilim, bastırılmış öfke ve şiddet duygusu. Bastırılmış oluyor çünkü anormal bir insan öfkesini, alt benliğinin şiddet hayvansı yönünü kontrol edemeyip açığa çıkarıyor ve hem kendine hem de çevresine zarar verebiliyor. Kuşkusuz bu öfke, şiddet ve gerilimi besleyen çok sayıda faktör sayılabilir. Bastırılan, bastırılma yani sıkıştırılma derecesine göre ters etki yaparak açığa çıkıyor. Yani ne kadar sıkıştıysa sıkışma şiddetince de ‘patlamaya’ yol açabiliyor. Öfke biriktiren insanlarını düşünün. İçine kapanık, kendini kontrol edemiyor ama ufacık bir sorunla veya yolunda gitmeyen bir durum karşısında biriktirdiği öfkesini öylesine dışa vuruyor ki, istenmedik sonuçlara yol açabildiği gibi maruz kalanlar tarafından şaşkınla karşılanıyor.

Şiddetin yöneldiği insan olabiliyor, nesne olabiliyor, kendine olabiliyor ya da hayvanlara karşı olabiliyor. Şiddet duygusunu yok edemeyen, kontrol edemeyen, kendini terbiye edemeyen ya da yardıma cevap vermeyen insanlar, insan olmaktan çıkıp vicdandan sapabiliyorlar! Bu tipler aslında her yerde olabiliyor. Benlik duygularında sakladıkları, egoları, zamanında maruz kaldıkları şeyler, eğitimsizlikleri (okulu kastetmesek de eğitim şiddetin önüne geçmek için iyi bir araçtır) gibi çok sayıda faktör, şiddete eğilimini artırıyor ve kendisine, insanlara hayatı yaşanmaz hale getirebiliyorlar. Kadına şiddet, çocuğa şiddet, genel olarak insana şiddet haberlerinden geçilmiyor gündemimiz, biliyorsunuz.  Hatta insana şiddeti de aşarak hayvanlara eziyet eden şiddet yönelten insanlar türemeye başladı. Bunu şov ve gösteri mizah malzemesi haline getiren zavallılar bile var.

Şiddet olayına örnek olarak Kayserimizde son olarak bir olaya rastladık. Organize sanayi bölgesine yakın bir yerde, direğe asılı görülen bir hayvan fotoğrafı! Haber de oldu bu acı resim. Hayvana kim ya da kimler neler yaptılarsa eziyete devam etmişler ve adeta ‘ders olması ve ibretlik vesikası’ gibi de direğe asıp ‘sergilemişler’! Bu fotoğraf birkaç senaryo akla getirebilir. Acaba hayvana bir araç çarptı da mı kenara koyulmak istendi. Araç çarpmış olsa dahi direkte ne işi var hayvanın. Ya da herhangi bir sebepten dolayı hayvana bilinçli bir eziyet mi uygulandı ve ardından hıncını almış bir ruh halinde direğe asma gereği duyuldu. Senaryo ne olursa olsun, bu vahşet gerçekleşti. Havyan, ölü de bulunmuş olabilir ancak hangi akılla hareket edilip asılıyor? O hayvana eziyet edenlerin, şiddet uygulayanların ruh hallerinin akıl sağlıklarının nasıl olduğunu hayal edebiliyor musunuz?

Böylesine berbat bir olay karşısında zannediyorum kimse çıkıp oh olmuş demez diyemez! Derse vicdanından, insanlığından şüpheye düşmek gerek! Bunlar yine gördüklerimiz, medyamıza yansıyan kısımları. Biliyoruz ki bu ruh halinde insanlar hep var ve var olmaya devam da ediyorlar. Göz göre göre bir canlıya nasıl kıyar ki insan? Hangi vicdan, akıl, inanç açıklar bunu. Hiç mi kalmadı değerlerimiz, kültürümüz, sevgimiz?

Bu aşağılık durumu, bu vahşeti kınıyorum ve umarım, çevrede bir yerlerde kamera vardır da buna sebep olan kişi ya da kişiler hukuktaki karşılığıyla muamele görürler!