Referandum öncesi son hafta
Recep UZUNOĞLU
Aylardır yazdık çizdik derken referandumdan önceki son haftaya geldik, bu da artık ekonomik olarak en karışık haftalardan birine başlıyoruz demek oluyor. Malum olduğu üzere referandum, politik gelişmeler derken belirsizlik ortamının gitgide arttığı ve zirve yaptığı son aylarda artık en azından herkesin beklediği perde açılacak ama bu haftanın bu kadar karışık ve belirsiz olmasının sebebi referandumdan önceki son hafta içi olması, bu hafta içi kendimi dalış gözlükleriyle stada giden bir taraftar olarak değerlendirmek istiyorum. Zaten karışık kafalar, özünde piyasayı yönlendiren de insanlar, ama hangi görüş mesafesi ile nereye doğru? Yine de çok güçlü olduğuna inandığım duygularım bana şöyle fısıldıyor; TL için geride zorlu bir hafta bıraktık, yazımın devamında okuyacaksınız zaten ama ben bu haftanın da TL için çok olumlu yönde gelişeceği kanaatini maalesef taşımamaktayım.
Geçen haftayı ele alırsak, öncelikle geçtiğimiz hafta başı TÜİK'in (Türkiye İstatistik Kurumu) açıkladığı enflasyon rakamları ile başlamak istiyorum. Olumlu bir gelişme olmadığından sizlerin de içini karartmamak adına kısa bir şekilde üzerinden geçeceğim. Enflasyon kelimesinin sözlük anlamı karşılıkları arasında yaşam pahalılığına rastlarsınız. Peki bizim ülkemizde Ekim 2008'den itibaren ulaşılamayan rakam olan, yüzde 11.29 değerine gelmesinin anlamı nedir?
Ülkemizde ticaret ve üretim alanlarının zaten reel olarak daraldığını herkes biliyor. Borçlanma ve ödeme noktasında sıkıntı çeken ekonominin bel kemiği, can damarı esnaf işsizlik rakamlarıyla mı uğraşsın, enflasyon rakamlarıyla mı uğraşsın? yahut pardon rakamların hiçbir şey ifade etmediği çok açık. Esnaf ve sanayici kendi canını kurtarmakla uğraşıyor zaten. Devlet eliyle borç erteleme olsun, vergi indirimi olsun belli girişimler oluşturulsa dahi, şu an için bunun belli sektörler ve firmalar hariç genel anlamda olumlu bir etki oluşturduğunu söyleyebilmek zor. Bunun bir sebebi de herkesin referandumu beklemesidir hiç şüphesiz.
Bu hafta zaten ortalamanın biraz üzerinde seyreden döviz ve altın fiyatlarını, Cuma günü Trump tarafından Esad'ın askeri üssünü bombalaması sonrasında, bunun ekonomik olarak bir zıplatma ve sarsma etkisini yaşadık. Ortalama rakamlar bakımından altın ve dövizi bir anda %1.5 - 2 seviyelerinde yukarıya çekti. Referandum öncesi zaten bulutlu havalar üzerimizde dolaşırken, piyasanın böyle bir seyir hali alması muhakkak ki olumsuz bir gelişme. Bu hafta başta Merkez Bankası olmak üzere, hükümet kanadının da gerçekten ekonomik açıdan son manevra savaşları başlıyor. Hani toplu bir organizasyon yaparsınız açık havada ama yağmur başlamak üzeredir, filmlerde karşılaştığımız o meşhur sahne şu an Türkiye ekonomisi için bu haftayı yansıtıyor desek sanırım yanlış olmaz. Fiyatların bu ani yükselişi karşısında zaten aşağı çekilmeye çalışılan döviz bu hafta içi yaramaz bir çocuk misali ortalığı biraz kırıp dökebilir.
Bütün bu yaşananlara rağmen ben şahsıma samimiyetimle yıllardır inandığım bir gerçeği paylaşmak istiyorum. Rakamlar ve reel sektör sıkıntıları şöyle dursun, bizim ülkemizin bir an önce üretime ve teknolojiye ağırlık vererek, bütün ekonominin tam merkezine üretimi ve teknolojiyi koyarak hareket etmesi gerekmekte, bu sayede çok daha farklı pencerelerden bakabiliriz, çok daha rahat ve refah dolu hayat sürmek hakkını elde edebiliriz. Bu söylediğim şey bir sır ya da keşif değil, herkesin kendi gözüyle rahatlıkla görebileceği üzere, vatandaşların refah seviyesinde sıkıntılar olsa bile adından sıkça söz ettiren ve bünyesinde üretim yapan firmaları ile dudak ısırtan Hindistan, dünyada arı gibi çalışmaları ile ilgili nam salmış adeta küllendiren doğan Japonya, İşçinin ve üretim gücünün Dünya'da söz sahibi "yaptıracağının" kanıtı Çin! Kimsenin gücüne gitmesin ama çağa ayak uyduramazsak maalesef hep böyle rakamlarla, enflasyonlarla boğulmaya çok devam ederiz...
Bereketli, kazançlı ve neşeli haftalar diliyorum...
