Vicdanın Sessiz İbadeti: Ortak Alanlara Saygı
Ünal TAYFUR
Bu Sokak Hepimizin
Vicdanın Sessiz İbadeti: Ortak Alanlara Saygı
Temizlik yalnızca fiziksel bir eylem değil; aynı zamanda ahlaki bir duruştur. İbadetler şahsîdir, Allah ile kul arasındadır. Ancak çevreye gösterilen özen, toplumla kurduğumuz vicdani bağın en somut göstergesidir. Bu bağ, sadece sokakta değil; yaşadığımız apartmanda, çalıştığımız resmi dairede, beklediğimiz hastanede, eğitim aldığımız okulda, hatta bir postane köşesinde bile kendini gösterir.
Yıllar önce öğretmenlik yaptığım dönemde, sabahın erken saatlerinde Hastane Caddesi’nde yürürken karşılaştığım bir olay hâlâ zihnimde canlı. Yaşlı bir adam, aldırmadan yere sümkürdü. İçim burkuldu. Ne yapacağımı düşünürken, karşı kaldırımdan bir genç hızla yaklaştı:
> — Amca, mendilin var mı?
> — Var evladım, niye sordun?
> — Onu ver, lütfen.
> (Genç, mendili alır, yere eğilir ve pisliği temizler)
> — Bak amca... Bu sokak hepimizin. Biz burada yaşıyoruz. Senin böyle kirletmene izin veremem. Lütfen bir daha yapma, olur mu?
> — Evladım... Haklısın. Özür dilerim.
> — Özür yetmez, temizlik seninle başlar. Dikkat edelim hep birlikte.
Bu sahne, çevre bilincinin yaşla değil vicdanla ilgili olduğunu gösterdi. Gençlik, terbiyeyle birleştiğinde toplum adına büyük bir fark yaratıyor. Temizlik, sadece sokakta değil; apartman merdiveninde, okul koridorunda, hastane bekleme salonunda, kamu dairesi girişinde de başlar. Herkesin kullandığı bu alanlar, herkesin sorumluluğundadır.
Bazı insanlar, yaptıkları yanlışları savunma eğiliminde olabiliyor. Oysa yanlış, her zaman yanlıştır. Savunulacak bir yanı yoktur. Yanlışı düzeltmek, uyaran kişiye teşekkür edebilmek erdemdir. Çünkü kirleten değil, düzelten insan ülkenin güzel insanıdır.
Toplum olarak çevreye duyarlılığımızı artırmak zorundayız. Temizlik görevlileri elbette görevlerini yapar; ama asıl temizlik, kirletmemekle başlar. Bir apartman sakini, merdivenleri temiz tutarsa; bir öğrenci, okul sırasını kirletmezse; bir vatandaş, hastane koridoruna çöp bırakmazsa; işte o zaman gerçek temizlik gerçekleşmiş olur.
Unutmayalım: Ortak alanlar, ortak sorumluluk ister. Ve bu sorumluluk, vicdanla başlar.
