Derin Bir Nefes Al…
Fatma Alkan
Derin bir nefes al… Bir terapi gibi düşün bunu. Derin ama böyle depderin bir nefes. Bu nefes öyle bir nefes olsun ki bütün göğü sırdır o küçücük bedenine. Öyle rahatla ki ben bu nefesi daha önceleri neden almadım diye sor kendine. Bütün yorgunlukların geçiversin bir anda. Yola düş tekrar, toparla dağılan her şeyi. İnanmaktan vazgeçmeden, güvenmekten inatla bıkmadan yola devam et. Kimi zaman böyledir işte böyle derin ama sonu olmayan nefese ihtiyaç duyarsın. Bütün hücrelerin uyanır. Sorarsın kendine neden daha önce yapmadım bunu… Yorgunluğunun bahaneleri hazırdır. Ama o yorgunluğu da sen yaşadın, dinlenmeyi isteyen de sensin unutma bunu. O an karar verdin ya yeniden bu yollara düşmeye, hiçbir şey olmamış gibi karar verdin ya yeniden baharı bulmaya kazanan sen oldun ve daima da sen olacaksın işte. Hataların, pişmanlıkların, üzülmelerin, hayal kırıklıkların olacak elbette… Hayat seni pişirmekten, ateşe atmaktan da vazgeçmeyecek asla. Ama her defasında iyi ki yanmışım da dedirtecek sana. Evet, her kavganın sonunda her savaşın sonunda olduğu veya olacağı gibi iyi ki yapmışım diyeceksin. Her yenilgiden dersler çıkarmaz mı savaş liderleri. Sende kendi savaşında kendi yenilginde her defasında başka dersler çıkaracaksın. Bu kadar işte bir solukta bitiyor her şey yahut bir solukta başlıyor. Doğmak ve ölmek gibi düşün bunu. Her ölümde derin bir nefesle. Birileri can bulur ya başka bir bedende bu kadar basittir ya hayat aslında bunun gibi. Sen büyütürsün bir şeyleri içinde. Her şey sendedir aslında. Bilirsin bütün gerçekleri yapman gerekenleri ama yapamazsın veya yapmak istemezsin. Ama bilirsin sende, kafanda her şey bazı şeyleri çok büyütürsün işte… Fazla mal göz çıkarmaz kafasıyla fazlaca yaparsın her şeyi fakat sonradan anlarsın fazla malın göz çıkardığını… Tıpkı fazla verdiğin değerin, dostluğun, sevginin göz çıkardığı gibi…
Mücadele edersin, savaşırsın, kavgam hiç bitmeyecek dersin ama biter her savaşın sonunda bir kaybeden olur. Ama bu savaş seni realitelerden öteye götürür. Yenilen ile yenen arasında ki dengelerin zamanla değiştiğini görürsün. Bunu üzerine okursun, yazarsın, çizersin şaşarsın kaybedenin nasıl değiştiğini görünce. Kabul edersen eğer gerçekleri her zaman savaş meydanın da gördüğün zaferden ötesini görürsün. Yaşamakla, zamanla olur elbette bu da. Yenilmeyi düşünmediğin bir savaşta yerde kalan da olabilirsin, kazandım diye zafer naraları attığında kaybedende. Ondandır ki gerçekleri, gerçek savaşları asla bilmezsin. Yüreğine sığmayan şeyler yaşarsın. Abartısın… Eee insanız değil mi sonuçta abartıları severiz. Her duyguyu uç noktalarda yaşarız. Her yenilgiyi, her zaferi, her sevinci, her üzüntüyü çok ama çok uç noktalarda yaşarız. İnsanız işte sığmaz bazen yüreğimize. Öyle şeyler görürüz ki iyisi, kötüsü her şeyi sanırsın tek sen yaşıyorsun bunları ama öyle değildir bu bilirsin. Bir yerlerde birileri başka başlıklarda başka savaşlar veriyor, başka kavgalarda… Ne gariptir ki insan aslında her şeyi bilir her şeyi ama yola düştüğünde ya gözler kör olur ya da kulaklar sağır. Sınavlar dersin adına kendi yazdığın senaryoyu oynarsın. Yapmasaydım dediklerini yaparsın, yapsaydım dediklerin için dövünürsün ama bu da geçer işte… O derin nefes ile çıktın ya yeniden yola, arkana bakmadan düştün ya bu yollara yeni savaşlara hazırlandın demektir aslında. Nefes aldığın sürece bu yolda çok düşüp, kanayacaksın yapman gereken tek şey aslında derin bir nefesle sığdırmak göğü içine, bakmak güneşe. Her yaz kışa döndüğünde bilmelisin ki her kışında yaza dönecek. Tekrar yeşerecek ve daha sıkı sarılacaksın köklerine. Ondandır ki arkana bakma pişman olma, al derin nefesini çık bu yola. Doğru yolda olduğundan eminsen eğer, bilirsen kendini bu savaşın galibi sensin daima… Gör bak ki neler oluyor hayatta, kimlerin savaşında vakit kaybettin, kimler için kanadın, düştün… Değerlendir olanları, bak bir kara kaplı defterine kim ne kadar hak ediyor bunları. Kendi savaşındasın ve lider sensin unutma asla… Daha çok savaş görecek daha çok yenilecek yahut yeneceksin. Ama bil ki her derin nefeste toplayacaksın kendini, bileceksin bu yolda her şey ile mücadele eden sensin kimse yok yanında. Hele bir de bilirsen bugün ağladıklarının yarın şükürlere sığacağını işte o zaman savaşmaktan vazgeçmezsin. Kaybetmeden, yara almaktan korkmazsın.
Bu yolda isen her şey senin için iyi olan da kötü olanda. Seçimi yapacak olan sensin. Her şeyin vakti gelince kanatlandığını ve hafiflediğini gördüğünde o rahatlama hissi ile başka çok başka olacak, olgunlaşacaksın. Yorulmadan devam et bu yolda, yolun da yolcunun da kim olduğunu unutma… Bak göğe, zamanı hisset içinde her şey senin için unutma…
