Herkesleşmeyeceksin

Alışacaksın..
Önce yalnızlık çalacak kapını..
Bu yola gönül verdiysen eğer; açacaksın o kapıyı, kaçmayacaksın! Sımsıkı sarılıp "hoşgeldin" diyeceksin aziz ve ebedi dostuna..
Evvelâ nefsini öldüreceksin. Sonra heveslerini.. Şatafata, iltifata tav olacaksan şayet dön bu yoldan!
Sonra öğrenmeyi seveceksin.. Bağlanacaksan illâ bir şeye kitapları seçeceksin.
Acemisi olduğun bir şehrin sokaklarında kaybolur gibi kaybolacaksın her satırında..
Merak edeceksin sonra.. Her şeyi! Alanın olsun, olmasın; önemli mi? Bilime adanacak bir hayat diyorum: Sıradan bir hayat olamaz!
Evlenip çoluk çocuğa karışayım gibi niyetin varsa bırak!
Samimiyetle nefsini öldürmemişsin demektir. Çocukların da kitapların olacak!
Hastalansan kalkıp bir su getiremezler ama emin ol asla nankörlük etmezler.. Sırt çevirmezler; sen bırakmadığın sürece seni bırakıp gitmezler.
Yalnızlık demiştik..
Öğrendikçe, okudukça "hiç"liğe giden bir yolda bulacaksın kendini.. Doğduğun sisteme çatmaya başlayacaksın yavaş yavaş. Eleştireceksin her şeyi; kendini bile..
İşte bundan sonra dönüp bakacaksın etrafına: Yalnız mısın? Şüphesiz!
Taşları hazırlıyorlardır, ben söyleyeyim.
Bir yandan etrafı sorgularken, diğer yandan kendini de sorgularken bulacaksın..
Bir mabedin olacak..
Azalacaksın!
Herkesle konuşacaksın ama mabedine alacağın insan sayısı bir elin parmağını geçmeyecek..
En özellerine akıtacaksın zehrini..
Her zaman müsait olmazlar, sen de olmazsın belirteyim..
Kendi kendine konuşacak, tartışacaksın en sansürsüz hisleri ve fikirleri..
Kimseyle konuşmayacak, herkesle susacaksın!
Herkesle konuşurken dahi bir yanın hep susacak..
Sanattan elini çekersen yok olursun bu arada..
Sana deli de diyecekler, Marslı da..
Alınmayacaksın! "Ne münasebet? Ben Venüs'ün yerlisiyim." bile derken bulabilirsin kendini..
Herkes gibi bakmayacaksın..
Birinin gözüne bakarken içindeki hüznü göreceksin evvelâ.. Rengiymiş, şekliymiş; senin işin değil.
İnsanlar şekilden öteye gidemezken; sen ruhlarına değeceksin! Unutma:
Dokunamadığın ruhun bedeni sadece bedelin olur!
İftira da atacaklar, yargılayacaklar da, nefret de edecekler, incitecekler de!
İncinmemek için değer dereceni epey düşüreceksin! Ne kadar değer verirsen o kadar incinirsin!
Bu hususta sık sık mantığınla kalbin istişare halinde olsun. Kalbe güvenirsen bitersin, bitirirler.. Faturasına gücün yetmez!
HERKESLEŞMEYECEKSİN özetle..
Buraya da düsturun olacak birkaç söz bırakıyorum. Zamanla kendini bulacağın..
"Yalnız kişiyi öldürmeye çalışan duygular vardır. Öldürmeyi başaramazsa eğer onların ölmesi gerekir. Peki gücün yetiyor mu buna? Katil olmaya?"
"Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım. Ve kitaplardaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim."
"Yalnızlık...
Mânâ dünyası Fatihlerinin ortak kaderi...
Yalnızlık...
Kutsal yalnızlık..."