Mustafa AKSÜT

Yük Olmadan Yük Alarak

Mustafa AKSÜT

Yük Olmadan Yük Alarak

İnsan hayatı; doğumla başlayan, büyümeyle şekillenen ve ölümle sona eren bir yolculuktur. Bu yolculuk, dışarıdan bakıldığında sade ve doğal bir akış gibi görünse de, içinde derin anlamlar, ağır sorumluluklar ve büyük mücadeleler barındırır. “İnsan doğar, büyür ve ölür... Yük olmadan yük alarak” sözü, bu yolculuğun en çarpıcı özetlerinden biridir. Hayat, çoğu zaman başkalarına yük olmamaya çalışırken, başkalarının yükünü omuzlamakla geçer.

İnsan, dünyaya geldiğinde masumdur; hiçbir sorumluluğu yoktur. Bir bebek olarak başkalarına muhtaç, korunmaya ve sevilmeye ihtiyaç duyar. Zamanla büyürken hem kendine yetmeyi öğrenir hem de etrafındaki insanlara faydalı olmanın yollarını arar. Ailesine, çevresine, topluma karşı görevleri oluşur. İşte bu noktadan sonra insan, farkına varmadan yük almaya başlar. Kimi zaman bir kardeşin sorumluluğu, kimi zaman anne babaya duyulan vefa, kimi zaman da bir evin, bir işin, bir ülkenin yükü insanın omuzlarına biner.

Fakat bu yük, sadece zahmetten ibaret değildir. İnsan yük aldıkça olgunlaşır, anlam kazanır, değer üretir. Çünkü yük almak; fedakârlıktır, sorumluluk bilincidir, sevgiyle yapılan bir çabadır. İnsan, hayatının anlamını çoğu zaman taşıdığı bu yüklerde bulur. Kimi zaman bir çocuğun gülümsemesi, kimi zaman hasta bir dostun duası, alınan yükün karşılığı olur.

“Yük olmadan yük almak” ifadesi ise asaletin ve erdemin göstergesidir. Bazı insanlar vardır ki, kimseye zahmet vermeden yaşarlar. Kimseye muhtaç olmadan, kimseyi yormadan ama başkalarının yüklerini omuzlayarak ilerlerler. Böyle insanlar, hayatın gerçek kahramanlarıdır. Sessizce çalışırlar, yorulurlar, ama ne şikâyet ederler ne de gösteriş yaparlar. Onlar, insanlığın omurgasını oluşturan isimleri bilinmeyen kahramanlardır.

Sonuç olarak, insanın yaşamı doğmak, büyümek ve ölmekten ibaret gibi görünse de, bu üç evre arasında asıl olan şey; nasıl yaşandığıdır. Kimseye yük olmadan yaşamak ve başkalarının yükünü hafifletmek, hayata bırakılacak en değerli izlerden biridir. Çünkü gerçek insanlık, başkalarının yükünü taşırken bile gülümseyebilmektir.

Yazarın Diğer Yazıları