Bazı bölgelerde üzerinde çukur çizgiler olan kaldırımlara döşenmiş bir uzun ince malzemeye rastlayacaksınız. Sakın şaşırmayın. Hani zaman zaman, elinde beyaz boyalı, alüminyum boruya benzeyen, üzerinde parça parça kırmızı fosforlar bulunan sopalı insanlar var ya… Onlar için yapılıyor bu yollar. Yani bizim için. İçindeki çukur çizgiler az önce tasvirini yaptığım beyaz baston ile kontrolü sağlıyor. Bu sayede bir görmeyen, o yoldan çıkmıyor ve güvenli bir şekilde gideceği yere gidebiliyor. Yakın zamanda Cumhuriyet Meydanı’nda da rastlayacağız bu yollara. Hissedilebilir zemin çalışması aslında 2007 yılında yayımlanan erişilebilirlik ulaşılabilirlik mevzuatınca zorunlu kılınmıştı. On yıl aradan sonra, bu hizmetin gerçekleşmesi için verilen mücadeleler sonuç verdi ve engellilerin erişilebilirliği hususunda yapılacaklar için ilk adım atıldı. Yoğun gündem konuları ile meşgul olan belediyemiz nihayet engelliler için bir gündem oluşturmaya karar verdi. Bu kararın verilmesinde bir nebze, Engelsiz Düşünce Derneğimizin katkısı olmuştur. Altınokta Körler Derneği ile beraber üyelerimizle sayın başkanımızı ziyaret etmiş, erişilebilirlik hizmetleri ile ilgili taleplerimizi dillendirmiştik. Hiç olmadığı kadar duyarlı bir yaklaşım ile sayın başkanımız Mustafa Çelik bey, mayıs ayına kadar söz vermişti. “Üç aralık dünya engelliler gününe kadar somut bir şeyler görmek istiyoruz” dediğimizde ise “mevsim şartlarına ve zaman aralığına göre yapılacakları belirler mutlaka başlatırız.” Demişti. Bu arada istişare toplantıları için de start verildi. İlk toplantıya başkanlık eden sosyal hizmetler daire başkanı Mehmet Ali Karcıoğlu’na teşekkür ediyoruz. Gayet demokratik bir toplantıydı. Sorunları bu toplantılarla eriteceğiz kanaatindeyim.
Sözünü tutan Başkan
Görüyoruz ki sözünü tutan bir başkanımız var. Görüyoruz ki gerçekten ülke gündeminde yaşanan bazı olumsuzluklar başkanımızı oyalamış. Görüyoruz ki bir sağduyu ve duyarlılık hakim.
Yarın bir gün bu çalışmalar bittiğinde sizler de göreceksiniz ki engelliler için yapılan hiçbir hizmet engelli olmayanları rahatsız etmeyecek. Fakat engelliler düşünülmeden yapılan her hizmet, engellilerin yaşam alanını daraltıyor, onlara yaşam hakkı tanımıyordu. Yine de ihtiyaçtan yola çıkarak söyleyebilirim ki çalışmalar çok yavaş ilerliyor olsa da teşekkürü hak etmiyor değil. Sayın başkanımız ve belediye çalışanlarımız, bu teşekkürü, ister bir ironi olarak kabul edip, on yıl sonra çalışmaların başlatılmasının bir değerlendirmesini yapar, ister alır baş üstüne koyar. Ya da benim gibi görmezden gelir. Aslında ben de teşekkürümün hangi mahiyette olduğunu bilmiyorum. İçimden gelmiyor gibi de bağıra bağıra söyleyesim var gibi de. Başlamak bitirmenin yarısı derler. Ya hedef zaten yarım bırakmaksa? Pek öyle gözükmüyor. En azından sayın başkanımızın iyi niyetli olduğunu anladık. Her neyse bunları zaman gösterecek. Ama bilinmelidir ki bu hizmetin sonunda kazandırılan mutluluğun bir fiyatı yok.
GERÇEKLERİN ACI VERMEDİĞİ BİR MEMLEKET HAYALİ İLE…
