Korkularla Başlayan Bir Eğitim Yılı
Ünal TAYFUR
Bir eğitim ve öğretim yılı daha başlıyor. Her yıl olduğu gibi, ders başı yaparken içimde tarifsiz bir sıkıntı beliriyor. Belki de bu, bir öğretmenin mesleğine duyduğu derin sorumluluğun, vicdanının ve geleceğe dair endişelerinin bir yansıması. Allah biliyor, bu korkular kendi çıkarlarım için değil; bu ülkenin tertemiz evlatlarını layıkıyla yetiştirememenin, onlara Müslüman Türk evladına yakışır bir eğitim verememenin korkuları.
Yine korkuyorum. Öğretmenlerden, kendi meslektaşlarımdan korkuyorum. Umursamazlıklarından, bazıların beceriksizliğinden, bazıların ise bu kutsal mesleği çıkarları doğrultusunda araçsallaştırmasından. Kapitalist bir zihniyetle her şeyi kendi menfaatine çeviren, her hareketini hesapla yapan meslektaşlarımın varlığı beni ürkütüyor. Yıllarca bu korkularla yaşadım, emekli oldum ama hâlâ korkuyorum.
Torunumu okula götürürken öğretmeninin giysilerine takılıyor gözüm. Abes buluyorum, yakıştıramıyorum. Çünkü öğretmen, sadece bilgi veren değil; aynı zamanda örnek olan, duruşuyla, tavrıyla çocukların karakterine yön veren kişidir. Erkek öğretmenlerin özensiz kıyafetlerle sınıfa girmesi, mesleğin vakarına gölge düşürüyor. Bu görüntü karşısında torunuma örnek olamayan bir öğretmenden korkuyorum.
Daha ilkokul seviyesindeki çocuklara, bize ait olmayan batılı figürlerle dans öğreten eğitmenden korkuyorum. Bu kültürel yabancılaşmaya ses çıkaramayan okul müdüründen korkuyorum. Çocukların yediği içtiği şeyleri denetlemeyen, sorumluluğu hissedemeyen idarecilerden korkuyorum. Okul servisinde çocukları alır almaz oyun havası çalan, sokak aralarında gazino havasında taşıyan servisçiden korkuyorum.
Korkularım bitmiyor. Çünkü bu korkular, bir bireyin değil; bir milletin geleceğine dair duyulan endişelerin ifadesi. Eğitim, sadece müfredatla değil; tavırla, örnekle, kültürle ve vicdanla verilir. Bu ülkenin çocukları, sadece bilgi değil; ahlak, duruş ve kimlik de öğrenmek zorundalar. Ve biz öğretmenler, bu yükün altında ezilmeden, bu emaneti hakkıyla taşımak zorundayız.
Yeni eğitim yılı başlarken, bu yazı bir çağrı olsun: Vicdanlı öğretmenlere, duyarlı idarecilere, sorumlu velilere… Çünkü çocuklarımız, bizim korkularımızla değil; umutlarımızla büyümeyi hak ediyor.
---
