Unuttuk mu, alıştık mı?

Unuttuk mu, alıştık mı... Acı eşiğimiz eskisi kadar hassas değil mi yoksa? Sahi, ne oldu da unutuldu Filistin, ne oldu da sızlamaz oldu yürekler eskisi kadar...
Öyle ya alıştık... Her gün yüzlerce sivilin ölmesi etkilemiyor artık çoğumuzu... Boykota davet edenler, boykota devam edenleri kınar hale geldiler...
"Hala boykot mu ediyorsun?" , "Ülkeye sokmayacaksın o zaman arkadaş!" , "Bir senin almamanla bak savaş durdu." nidaları kulaklarda gezer oldu. 
Hala boykot ediyorum! Ülkeye sokuluyor olması, almam gerektiği anlamına gelmiyor! Evet, bir benim almamla savaş durmasa da, karıncanın ağzındaki taşıdığı su misali İbrahim'in ateşine, ben de taşıyorum gücümün yettiğince haklı davamı gür seda ile...
Onlarca can, her gün bombalarla rahmeti Rahmân'a kavuşuyor... Her gün onlarca çocuk yetim, ertesi güne şehit oluyor... Her gün anne babalar evlatlarının parçalanmış bedenlerini toplamaya devam ediyor...
Her gün hayatta kalanlar, ölmek için dua ediyor... Açlık, yoksulluk... Hastanelerde sağlık sistemi yok... Gece olunca içine sığınacakları bir göz odaları da...
Bir göz oda da mezar oluyor gerçi tüm aileye, dinlemiyor kimseyi İsrail'in insanlığını yitirmiş mahlukatları...
Gazze yok oluyor, Filistin gel ey Müslüman! Altın kubbeyi sen savun diyor... Kudüs, batmamak üzere doğacak güneşini bekliyor...
Ebabiller olalım, taşları İsrailoğullarına bizler atalım... Bir kuş olup, mazlumları özgürlüğüne kavuşturalım...
Bir haklı seferdir bu Kudüs'ün yollarına,
Filistin ki, tarihi boyunca zulüm ve kan...
Sar ey Müslüman, al Gazze'yi şefkat kollarına,
Şehadete gülerek koşuyor binlerce can...
Kalk ey Kudüs ayağa, doğrul yeniden küffara karşı... Altın kubbenden aydınlat, yedi katlı yüce arşı...
Ya Rabb, duy sen bizleri, dua etmekten başka gelmiyor elden birşey, ya Rabb, sen helak eyle, zulme devam eden zalimleri...