Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Argıncık Mahallesi’nin kentsel dönüşüm ve gelişmesiyle ilgili kararı imzalamasından sonra Argıncık, bir değişimin ve dönüşümün eşiğinde bulunuyor.
Argıncık’ı ne kadar dönüştürürsen dönüştür, ne kadar geliştirirsen geliştir, bir Alpaslan, bir Köşk Mahallesi çıkarmanın mümkün olmadığını biliyoruz. Ama en azından, Argıncık’tan lahana tarlaları üzerine kurulan bir Zümrüt, bir Yakut Mahallesi çıkması lazım.
Yaklaşık 640 bin metrekarelik, dönüşüm için belirlenen Çevreyol’dan demir yoluna, Toptancılar Sitesi’nden Kayabaşı’na kadar olan bir alan içinde 455 bin metrekarelik bir alan üzerinde 1500 civarında yapı, 3000 civarında da hane bulunuyor.
Bu alan içinde nasıl bir proje ortaya konacak, kaç katlı binalar yapılacak, kaç metrekare arsası olan vatandaşa daire verilecek bunlar zaman içinde netleşecek. Mevcut yeni yapılara dokunmadan, yeni yollar, yeni sosyal donatıların olacağı devasa bir alan içinde kurulacak yeni planlı projeli Argıncık Kenti, Kocasinan hatta Kayseri’nin vizyon projesi olacak nitelikte.
Şehir Merkezine bu denli yakın olmasına rağmen, plan ve projeli yapılaşmadan bu kadar mahrum bırakılmış Argıncık için atılan bu adım, bu mahallenin çevresinin geleceğini değiştirecek nitelikte.
Geçmişten süregelen Argıncık semtinin kısa bir serencamını kısaca özetlemekte fayda var sanıyorum:
Argıncık, 1972 yılına kadar şu anki Camii kebir mahallesinin olduğu yerdeki, şehre altı kilometre mesafede bir köydü. Çoğu köylerde olduğu gibi, bir merkez ilkokulu ve camisi, bir de fırını olan, halkının çoğunun, tarım ve hayvancılıkla geçindiği belki bin nüfuslu bir köydü. Bu yıldan sonra aldığı göç ve sınırlarının yavaş yavaş genişlemesiyle beraber 1972 yılında belediyelik oluverdi.
İlk başkanı toprağı bol olsun, Ahmet Taş’dı. Rahmetli babam da bu belediyenin bir çalışanı idi. Belediye ilk iş olarak, mevcut minibüs seferlerinin yanı sıra, ilk önce birinci, sonra ikinci olarak, kırmızı şeritli sarı otobüsleri alarak sefer koydu. O yıllarda bu belde elektrikle de yeni tanışıyordu. İnsanlar su ihtiyacını daha çok ya bahçe tulumbalarından, ya da mahalle veya camii çeşmesinden karşılıyorlardı.
Beldenin çok hızlı bir şekilde nüfusunun artmasıyla beraber, Kayabaşı, Yıldızevler, Çukurlar, Alsancak, M.Akif ve Onikievler mahalleleriyle beldenin güney sınırı Çevreyol’a geldi dayandı. Beldenin kuzey sınırını kesen Sivas Demiryolu hattı yönünde genişlemesi mümkün değildi.
Merkez ilk okulu yetmeyince, ilk önce Cevdet Sunay, sonra Selçuk ilkokulu yapıldı. Orta ve lisede okumak isteyen öğrenciler 1977 yılına kadar Fevzi çakmak lise ve orta okuluna gidiyordu. Bu yıllarda Fevzi Çakmak’ta yüksek katlı evlerin de yapılmasıyla, stadyumdan gelen tezahürat sesleri de duyulmaz olmuştu. Üç yeni cami yapımı ve semti ikiye bölen şu anki Y. Sultan Selim caddesinin sağ ve sol cenahına da iki ve üç katlı konutlar yapılmasıyla, tanıştı Argıncık çok katlı evlerle.
Selçuk ilkokulu kuzeyinde evden bozma iki katlı ev ve dükkanında eğitime başladı Argıncık orta okulu. Mutfağının müdür odasına, banyosunun başmüdür yardımcısı odasına dönüşmesi fazla zor olmadı. Zaman zaman mahallenin dost hayvanları, köpekler, kediler ve tavuklar okulu ziyaret etseler de eğitim, sokak içindeki boş dükkanlarda genişlemeye devam ediyordu.
Bu yıllarda Ekrem Yılmaz, belediyenin ikinci başkanı oldu. O tarihlerde sokaklar henüz asfaltla tanışmamış, çocuklar sokakta biriken yağmur sularında donanma savaşları yapıyorlardı.
12 Eylül 1980 yılına gelindiğinde, bu belde yükünü çekemez, bir beldeye tahsis edilen ödenekle yönetilemeyecek kadar büyümüştü. Nüfusu 30 binlerde, koskoca bir köy oluvermişti. Beldenin doğu sınırı, Horsana’ya ve şu anki Köprübaşı’na doğru almış başını gidiyordu. Allah’tan, bu mahallenin kuzeye, batıya ve güneye doğru büyüme şansı yoktu.
Oniki Eylül ihtilali ile beraber, diğer belediyelerde olduğu gibi bu belde belediyesine de askeriye tarafından el konuldu. Daha sonra da şimdiki Gençlik Merkezi binasında, Argıncık Şube Müdürlüğü şeklinde özel bir statüye büründürüldü. Mülki ve idari statü açısından oluşturulan bu geçici şube müdürlüğü ile Kayseri Belediyesine bağlı hale geldi.
Köyden kente göçün önü alınamaz bir şekilde yoğunlaşmasından, en çok payı belki de Argıncık aldı.
1989’da ortadan ikiye bölünen Kayseri’nin Kocasinan cenahında kalan Argıncık, Ali İhsan Alçı yönetiminde hizmetten nasibi olmayan, terkedilmiş bir ‘oy deposu’ varoş konumunu sürdürdü bir beş yıl daha.
O yıllarda yerel televizyonlar da olmadığı için, Argıncık halkının başkanlarının yüzünü görme gibi bir şansları da yoktu. Başkanın yolu ve semti de Argıncıkla pek kesişmiyordu.
1993’lü yılarda, Argıncık için tek çözüm olarak ‘ilçe’ statüsü verilmesi olarak görüyor ve onbeş günlük gazete şeklinde çıkardığımız ‘Argıncık Postası’ gazetesi olarak meclis ve milletvekilleri düzeyinde çalışmalar yürütüyorduk.
1994 yılı mahalli seçimleriyle beraber RP’li Kocasinan Belediye Başkanı Sayın Bekir Yıldız yönetiminde, metropol bir ilçenin semti olarak var oldu Argıncık. Lokal dönüşümlerle Mustafa Çelik ve Ahmet Çolakbayraktar dönemlerinde bir kısım pansuman çözümlerle ayakta tutulmaya çalışıldı.
Argıncık, ondört mahalleden müteşekkil, yüzbinden fazla insanın yaşadığı adı olmayan bir semt iken 2019 yılında alınan bir kararla Alsancak’ın, Cumhuriyet’in, Pervane’nin bir bölümü ile CamiiKebir, Mehmet Akif ve Cengiz Topel Mahalleleri’nin tamamından müteşekkil olan alana ‘Argıncık Mahallesi’ ismi verildi. Daha önce Argıncık diye bir resmi bölge veya mahalle adı yokken, Argıncık Köy içi olarak bilinen Mahalle’nin adı bile Cami Kebir’di.
Toptancılar Sitesi ve Hal kompleksi’ne ilaveten, Doğu Sanayi, Halıcılar Sitesi, Keresteciler Sitesi ve Küçük Sanayi Sitesi ile onbini aşkın insanın isdihdamının sağlandığı bir semt.
İmar planıyla beraber, on katı aşan binaların öbek öbek boy gösterdiği bu semt önümüzdeki on yıl içinde, modern bir yaşam ve iş alanına dönüşebilecek ve tanınmayacak düzeye gelebilecek potansiyelde.
Yol, su, ulaşım ve kanalizasyon problemi aşılalı yıllar olmuş. Başkan Bekir Yıldız’ın ilk faaliyeti olarak yaptığı hemzemin geçitle tren kazaları nedeniyle artık ocaklarda sönmüyor. Bir çok semtte olduğu gibi sadece ‘yatakhane/otel’ konumunda değil, ‘yaşam ve aynı zamanda iş merkezi’.
Kayseri’nin en önemli vizyon projesi olan Argıncık’ın değişim, dönüşüm ve gelişimine merak, heyecan ve ilgiyle takip edeceğiz.
