Prof. Dr. Mehmet PALAMUTOĞLU: Kayseri Sevdalısı Mühendis
Ünal TAYFUR
1928 yılında Kayseri’de dünyaya geldi. İstanbul Teknik Üniversitesi İnşaat Fakültesinden 1951 yılında mezun olarak mühendislik alanındaki yolculuğunu başlattı. Türkiye’nin enerji politikaları açısından dönüm noktası sayılan Keban, Karakaya ve Atatürk barajlarının proje çalışmalarında görev alarak ülkenin altyapı gelişimine doğrudan katkı sundu. 1973’te doktor, 1979’da doçent unvanını aldı. İstanbul Teknik Üniversitesi’nde sürdürdüğü akademik kariyerini, 1983-1985 yılları arasında Cidde Kral Abdülaziz Üniversitesi Mühendislik Fakültesinde öğretim üyeliğiyle uluslararası bir boyuta taşıdı. 1985’te Erciyes Üniversitesine geçti, 1986’da profesör oldu ve rektör yardımcılığı görevini üstlendi.
Palamutoğlu yalnızca mühendislik alanında değil, kültürel bellek açısından da önemli bir isimdir. Ahmet Nazif Efendi’nin kaleme aldığı Mirat-ı Kayseriyye adlı eseri 1987’de sadeleştirerek yayımlamış, böylece Kayseri’nin tarihî ve sosyal dokusunu yeni kuşaklara aktarmıştır. Bu çalışma, şehrin geçmişine dair bir kaynak eser olmasının yanı sıra, yerel tarih araştırmalarında temel bir başvuru kitabı olarak kabul edilmektedir. Palamutoğlu’nun bu sadeleştirme çalışması, akademik titizlikle edebi duyarlılığı birleştiren bir yaklaşımın ürünüdür.
Bunun dışında yayımladığı diğer eserleri de Kayseri’nin kültürel ve tarihî mirasını belgelemeye yöneliktir. Çeşitli dillerde kaleme aldığı makale ve bildiriler, hem mühendislik alanında hem de kültürel araştırmalarda uluslararası düzeyde tanınırlık sağlamıştır. Palamutoğlu’nun yazılarında dikkat çeken nokta, teknik bilginin yanında toplumsal sorumluluk bilincini de öne çıkarmasıdır. Onun için mühendislik yalnızca bir meslek değil, toplumun gelişimine hizmet eden bir araçtır.
90 yaşında vefat eden Palamutoğlu için Erciyes Üniversitesi’nde tören düzenlenmiş, akademik camia kendisini “sevilen bir hoca” olarak anmıştır. Öğrencileri ve meslektaşları, onun hem bilimsel katkılarını hem de insani yönünü hatırlamaktadır. Palamutoğlu’nun yaşamı, Türkiye’de mühendislik biliminin gelişim sürecini ve yerel kültürün korunmasına yönelik çabaları bir arada temsil eden nadir örneklerden biridir.
