Spiker sorar:
'Sağlığınızı neye borçlusunuz?' diye.
Sorunun muhatabı bay/bayan cevapları sıralamaya başlar:
Yürüyüş yaparım,
6/8 saat uyurum,
Organik yumurta yerim,
Doğal sebzeler ve meyveler tüketirim,
Yaylada beslenmiş hayvanların etini yerim,
Tereyağ yerim,
Kaymak yerim vs ... Cevaplar uzar gider.
İlk söylemesi gereken şeyi ya söylemez ya da en sona bırakır: Elbette "Mülkün yegane sahibi olan, her şeyi yaratan, yaşatan Allah'a (c.c) borçluyum." Çünkü yürümek için ayak veren ve yürüme gücü verendir O,
Dinlenmek için uykuyu verendir O,
Kulların yararına tavuğu, yumurtayı var edendir O,
Doğal sebze ve meyveleri lutfedendir O,
Yağı, kaymağı, peyniri, zeytini vs ... sayısız nimetleri İnsanlığın ihtiyaçları için istifadesine sunandır O.
Bu tip insanlar yumurtayı tavuktan, eti, sütü, kaymağı... İnekten bilir, onları yaratan Allah'a şükretmeyi ihmal ederler. Halbuki aldığımız her nefes yaşam kaynağı olduğu gibi verdiğimiz her nefes de yaşamımız için olmazsa olmaz bir niteliktir/nimettir. Kur'an-ı Kerim'de insanın nitelikleri sayılırken "Biz emaneti göklere, yerküreye ve dağlara teklif ettik, ama onlar bunu yüklenmek istemediler, ondan korktular ve onu insan yüklendi. Kuşkusuz insan çok zalim, çok cahildir." (bkz. Ahzâb: 33/72) buyurarak onun çok cahil ve zalim olduğuna dikkat çekilir.
Geçenlerde sordum öğrencilerime işini bilen, ticaretini bilen, topluma liderlik edebilecek seviyede saygın denilebilecek konumu olan kişiye cahil denir mi?
Öğrenciler hayır diye cevap verdiler. Peki o halde Amr b. Hişam'a niçin 'Ebu Cehil' diye hitap edilmiştir? deyince hep birlikte doğru cevabı verdiler: Hakkı, hakikati kabul etmedi, putları ilah edinerek kendisinden başka hiçbir ilah olmayan Allah'a ortak koştu.
Nedir Ebu Cehilin/Cehillerin nitelikleri? Kimdir cahil olanlar?
-Kendilerine hakikat tebliğ edildiği halde hakikati kabul etmezler, hakikati bile bile inkâr ederler,
-Hakkı, hakikati kabul edenlere zulmederler,
-Batıl inançlarının gereği olarak akıllarını kullanmazlar,
-Kendi elleriyle evlatlarını diri diri toprağa gömerler,
-İnsanlar arasında ayrımcılık yaparlar, zulümde bulunurlar,
-Bir nefes uzağında olan ölümü göremeyip de şeytana ve şeytan türü insanlara tabi olurlar,
-Onlar planlar kurup iyileri, iyilikleri yok etmek için çalışırlar,
-Onlar kibirli olup kötü ahlak sahibidirler,
-Yalan söylerler ve iftira atmaktan çekinmezler,
-Kötü zanda bulunur,
-Giybet yaparlar
-Kötü sözler söylerler,
-Kötülüğün yayılması için çalışırlar,
...
Onlar için Nûr suresi 19. ayet-i celilesinde
"İnananlar arasında hayâsızlığın yayılmasını arzu eden kimseler var ya; onlar için dünya ve ahirette elem dolu bir azap vardır. Allah bilir, siz bilmezsiniz." diye belirtildiği gibi hem dünyada hem ahirette çetin azap vardır.
İslamiyet öncesi bilgeliğin babası anlamında 'Ebu'l-Hakem' unvanı alan birinin cehaletin babası anlamına gelen 'Ebu Cehil' unvanı alması ne kötü bir durumdur. Rabbim nefsimizi, neslimizi şuurlandırsın. Nurlu yolundan ayırmasın. Burada farkındalık oluşturmak için yazmış olduğum şiiri mi siz kıymetli okuyucularımın beğenisine sunuyorum. Allah yâr ve yardımcımız olsun.
YARATILIŞ MUCİZESİ/
GÖNÜL GÖZÜN KÖR OLMASIN!
Yaratıldık biz ezelden,
Topraktan sonra nutfeden,
Alak'dan Mudğaya çeviren,
O kudreti görmeyi bil.
Mudğadan kemik var eden,
Kemiklere et giydiren,
Rahimlerde şekil veren,
Ol Bari'yi görmeyi bil.
Gördüğün tüm hakikati,
Sınırsız olan nimeti,
Ana rahminde lezzeti,
Lutfeden O kudreti bil.
Cenine hayat veren O,
Rahimlerde bekleten O,
Hesapsız nimet veren O,
O'na şükür etmeyi bil.
Bilmez iken bilir eden,
Aciz iken kadir eden,
En güzel hale çeviren,
O Rahimi görmeyi bil.
Hiç yok iken yaratıldın,
Akıl ile donatıldın,
Kur'an ile kurtarıldın,
Hakk'a şükür etmeyi bil.
Neyin varsa hepsi O'nun,
Mal da O'nun, mülk de O'nun,
Yoktur hiçbir dengi O'nun,
O'na kulluk etmeyi bil.
Gönül gözün kör olmasın,
Hakikati görmeyi bil.
Hakkı öğren hakkı yaşa,
Hakka yakın olmayı bil.
Muhibbi Rasûlüm sen de,
Hakk kitabı oku, dinle,
Rasulün yolunu izle,
Doğru yolda olmayı bil.
