İşiniz niye rast gitmiyor, söyleyeyim:
%77 zihinsel engelli evladı olan anne beni arıyor, oğlumun üzerine, onun ihtiyaçları için ÖTV ödemeden araç alabilir miyim diye soruyor.
Olmaz % 90 altında engellilere yönelik araç alımında ÖTV bağışıklığı için raporda aracı özel tertibat ile kendisinin kullanması kaydı olması şartı var diyorum.
Anne diyor ki: Evladım araç kullanamaz ki.
Neden işiniz rast gitmiyor, anladınız mı?
Çözüm şudur: Engellinin ulaşımına tahsisli araç alımında ÖTV, kayıtsız şartsız kaldırılmalıdır.
*
Dovn sendromlu çocukla fotoğraf paylaşmak ile de olmuyor bu işler!
Hukuka aykırı olarak onlara tarhedilen vergi ve cezalara yönelik bir düzenleme yaparak, ilginizi ortaya koymalısınız.
3 senedir bu konuda açtığımız tüm davaları kazandık ve vergi, cezalar iptal edildi.
Bir de devlet ne diyorsa odur yaklaşımı ile, haksız vergiye dair dava açmayanlar da var ki, bu bir utançtır bir idareye esasen.
Sonra lafa gelince biz engelli haklarını şöyle koruyoruz, böyle geliştiriyoruz!
Sizin bu konuda çok yolunuz var daha.
Engel, ne gerektiriyorsa, ona dair düzenlemeler yapılması gerektiği mantığını kabulle başlayabilirsiniz mesela.
*
Engelli haklarına yönelik yasa mantalitesi teklifimdir:
Engel, kişiyi neyden mahrum bırakıyorsa, pozitif ayrımcılık kapsamında, eşitlik ilkesi gereği düzenlemeler, alt mevzuat ile yapılır.
Mesela engel durumu sağlık hizmeti kapsamında mahrumiyet sebebi ise, bunu gidermeye,
Ulaşım mahrumiyeti ise bunu gidermeye,
Bakım ve rehabilitasyon için böylece,
Gelir bakımından bu bakışla gibi.
Her mahrumiyet, kendi özel şartları dahilinde, alt düzenlemeler ile giderilmelidir.
*
Fikrimce engellilerin ulaşımları için alınan araçlardan özel tüketim vergisi ve motorlu taşıtlar vergisi alınması hakkaniyete uyar değildir. Mevzuata göre alınmıyor denilirse, mevzuat yanlış düzenlenmiş, engel durumu yüzde doksan ve üzeri olanlar bu haktan direkt yararlanıyor, ama altında ise aracı engelli kullanmalı ve raporda özel donanımlı veya otomatik araç kullanabilir kaydı olması şartı aranıyor. Oysa heyet raporunda oranı 90ın altında olduğu için ve araç da kullanması imkansız olan nice engelli bu haktan yararlanamıyor.
Kriteri şu olmalı: Engelli araç kullanabilir durumda değilse oran ne olursa olsun ÖTV ve MTV bağışıklığından yararlanmalı.
*
Siz yeni anayasa da yapmayın lütfen!
Bendeniz %81 bedensel engelli bir avukatım ve eşim, tüm iş ve ulaşım ile ilgili ihtiyaçlarımı görmekte. Mevcut anayasa, engellilere hayatı kolaylaştır, onlara pozitif ayrımcılık yap demesine rağmen, alt normlarda, tepe normu takmayan uygulamaya izin vererek, eşimin, yanımda sigortalı çalışması halinde, teşviklerden yararlanmasına izin vermeyen, ulaşım benim için özel tüketim olmamasına karşın ve araç kullanabilme vasfım yokken, benden araç alırsam özel tüketim vergisi alınmasını uygun gören yasa hazırlayan kafanız, lütfen altını bozduğu temel yasanın üstüne dokunmasın.
Siz bu işlerin ehli değilsiniz zahir uygulamalara göre ve bu minvalde sizden bir fayda gelmeyecektir milletime.
Bırakın da liyakatı, adaleti, hakkaniyeti mihenk alanlar bu işlere heveslensin, sizler değil.
Mevcut siyasi sisteminiz de öncekiler gibi dert büyütme odaklı. Ne bu nizam, ne de önceki nizamın şatafatına aldanmayacak yeni nesle bırakın bu işleri. Bir adalet insanı olarak, yaşadığım hukuksuzluklar, sizin kurduğunuz sistemin eseri ve yapılacak bir şey olmadığı için adalete de gidince, ajanlarınız olmadık engeller çıkarıyorlar, siz elinizi çekin bu işlerden demekten başka da bir şey demek uygun olmuyor ki ben, yatalak olsaydım, eşime bakım parası verecek düzeniniz, bir hukukçuya bunları yaşatıyorsa, söz işlemez size.
*
Size hukuk nosyonu nedir, nasıl işler, bir örnek ile izah edeyim:
Engelli kişi %80 kısmi bağımlı özel tertibatlı araç kullanabilir raporu ile ehliyet almış ve daha sonra yeni rapor çıkartmış, oran %90 ve tam bağımlı olarak verilmiş. Yasa %90 üstü engelli için vergi bağışıklığından yararlanarak araç alma hakkı vermiş, ama hukuk nosyonu, mantık ve vicdan, tam bağımlı birinin bu hali ile, trafiğe çıkmasını makul görmüyor. Bu durumdaki birinin bir yakını veya bildirdiği birisinin arabayı sürmesi hukuka uygun olarak vicdanda yer bulabilir, veya en azından bu durumunda araç kullanmasına dair ilgili sağlık biriminin oluru ile, ehliyetinin yenilenmesi hali ile bu durum makul görülebilir. Tam bağımlı birinin, trafikte karışacağı bir kazanın yol açacağı problemler de cabası.
*
Ey bana bir şey olmaz, çok özenli yaşıyorum kafasındaki okuyucu!
Aniden oluverebilir, bir araba, veya bir virüs, olmadı hiç aklına bile gelmeyecek bir şey vesile olur da, yarım yaşamaya, dün hoplaya zıplaya gezdiğin koridorlara özlemle yaşamaya mecbur kalabilirsin.
Engelli olmak bir an meselesi, empati yap ve civarındaki engellilerin yaşamını, en azından, çapınca, kolaylamaya önem ver. Ver ki, inşallah seni bulmasın, ama oluverirse, kendinden nefret etmezsin, böylece.
Ve hayatının şu anının kıymetini bil, hamd ehli ol halinle. Dilinle değil, tavrınla.
İşte bendeniz, dün ele avuca sığmaz bir aksiyon ile yaşayıverirken, şimdi attığım her adım acı ve ızdırap ve ölene kadar yaşamaya da mecburum madem, kendimi ancak iyiliğe vurmak ve iyiliği çoğaltmakla rahatlatabiliyorum. Bu imkanı sen de kendine sağlamaya çalış, zira varlığımızın devam etmesi için gereken ruhi enerji, sadece iyilikten elde edilebiliyor, başka da kaynak yok.
*
Ben inşaatçı değilim, ama deprem meydana gelen arazilerde, zemin ve malzeme tercihi doğru hesaplanmadan, yeniden bina dikilmesinin ahmaklık olduğunu ve hesabının verilemeyeceğini bilen bir hukuk insanıyım. Hükümetler şehir imar planlarını gözden geçirmeli ve suçu kadere atma hamakatına düşmemelidirler.
